Eerst bouwen aan een veilige omgeving met basis faciliteiten, schone materialen, ruimte, duidelijke communicatie en, waar nodig, begeleiding. Liefst samen met de mensen die bij die omgeving horen.
Want de verantwoordelijkheid voor een betere wereld ligt mijns inziens eerst bij de omgeving. Focus op de omgeving ten behoeve van de gehele groep.
Binnen zo’n veilige omgeving kun je vervolgens verantwoordelijkheid van mensen vragen. Als je ten minste bereid bent een ‘Nee, dank je’ even welkom te heten als een ‘Ja, prima!’
Eerst geven en dan pas, eventueel, individuele verantwoordelijkheid vragen. Puur vragen. Zonder gehechtheid aan het resultaat.
Voorbeelden:
Wanneer de omgeving met name onbewerkt voedsel biedt, wordt er steeds meer en beter gekookt.
Wanneer de omgeving ruimte voor beweging biedt, wordt er gewandeld, gefietst, gevoetbald, gespeeld.
Wanneer de omgeving een luisterend oor biedt, wordt er een praatje gemaakt, contact gelegd, verbinding gemaakt.
En wanneer een veilige omgeving een beroep op jou doet, onafhankelijk van jouw antwoord nu en in het verleden, neem je op een dag de verantwoordelijkheid die bij jou past.
Met opzet de ingrediënten voor een gezond leven: relaties, voeding, activiteit en betekenis.