In de basis heeft ieder mens de behoefte ‘gezien’ te worden.
Gewaardeerd zoals je bent.
Door gezinsleden, school- of studiegenoten, collega’s, buren, teamgenoten, vrienden, familie en of dienstverleners zoals winkelmedewerkers, buschauffeurs, verpleegkundigen en artsen.
Wanneer je ooit hebt ervaren dat iemand je ‘zag’,
in het moment geaccepteerd en gewaardeerd zonder voorwaarden,
weet je wat ik bedoel.
Misschien herinner je je de ervaring van een oprecht, vriendelijke opmerking van iemand in de supermarkt. Of iets anders waarvan je dacht, hé, wat onverwacht leuk!
Leidinggevenden en dienstverleners geven een voorbeeld qua ‘mensen zien’.
Als ouder of verzorger, leraar, meewerkend voorman, manager, directeur, trainer, verpleegkundige, arts, burgermeester, planner, agent, etc.
En mensen die op één of andere manier zaken leiden,
- en jou op regelmatige basis zien,
- gedurende een jaar of langer,
- jou een plek bieden,
- blij zijn dat je er bent,
- niet onnodig achterom kijken,
- focus houden op de mensen die er zijn,
- vragen waar je blijft of waarom je er niet was,
- jouw bijdrage aan het geheel zien,
- je helpen groeien, waar ze kunnen, in wat je doet,
- kunnen genieten jou te zien groeien,
- ook wat van je vragen,
- met jou communiceren waar het jou aan gaat,
- een oprecht, hartelijk compliment kunnen geven,
maken een verschil voor iedereen die op komt dagen én het geheel.
Wanneer je een periode door iemand ‘gezien’ bent, geaccepteerd en gewaardeerd zonder voorwaarden, heb je een basis van ‘gezien zijn’.
Leidinggevenden die anderen ‘zien’, accepteren en waarderen zonder iemand te willen veranderen of iets anders van iemand terug te krijgen zijn, mijns inziens, goud waard.
Door wat ze doen en laten en hoe ze dat doen en laten.
Zijn (onbewust) een voorbeeld voor de mensen die ze leiden.
In hoe je met elkaar omgaat.