sense, rhythm and follow up | procdm

Tag: sense (Pagina 2 van 2)

Don’t blame, help people get up

How people react upon other people’s mistakes makes a difference for many.
For the one making the mistake as well as for the ones present when it happened.

Whenever you make a mistake, and yes, we regularly do, because hey, we’re humans, you’ll know it. Bugger.
But it’s said, done and we can’t turn back time.

When people around you just let you be with your fault for a moment:
don’t rub it in,
keep their mouth shut,
and their posture in the now and near future,
the more likely you won’t make that mistake ever again. Not on purpose for sure.

When you receive some undisturbed time from the people with you,
just for a couple of seconds or a day:
you can let your fault sink in,
learn from it
and do things differently now and in the future.

Every time people think they need to say something about flaws others accidentally committed,
punishing, pinpointing others how they should have behaved or done,
people’s attention shifts from learning… to getting frustrated and angry with the ones who’d done better.
Or worse, shifts from the opportunity to learn… to hide oneself or pleasing their judges.

People who give true space, let you be for the time you need and then just help you get up, lead.
You (unconsciously) know it’s safe to be who you are while they are in charge.
As a consequence, you are getting better in what you do.

Wat doe je na een nare ervaring? Blijf je staan?

Het is makkelijk mee doen als het goed gaat. Maar wat doe je wanneer het een tijdje niet zo leuk is? Misschien zelfs een keer echt ‘naar’ is geweest? Wellicht mede door jouw toedoen?

Sta je er dan weer?

Degenen die er de volgende keer weer staan tonen ruggengraat. Het zijn mensen op wie je kunt rekenen, met wie je kunt bouwen en met wie je zaken voor elkaar krijgt.

Degenen die na het ‘nare incident’ besloten voortaan weg te blijven,
blijven, vooral aan zichzelf, herhalen en verklaren waarom zij toen afgehaakt zijn. 

De eerstvolgende handschoen heb ik nieuw opgepakt met het besluit te blijven staan. Wetend dat ik er uit zou kunnen komen wat er ook zou gaan gebeuren. Vervolgens mooie dingen beleefd, nieuwe zaken geleerd en prachtige verhalen verzameld!

Zelf bijdragen aan wat je wenst

Stel, je wilt een hogere opkomst van je team. Je wenst dat iedereen er elke keer is, meedoet en zijn best doet. Dan kun je mensen dat vragen, zeggen, het per procedure vastleggen of op een andere manier proberen af te dwingen.

Waarschijnlijk werkt dat een keer, een tweede keer. Daarna zakt de opkomst opnieuw in of wordt er in het meedoen gesaboteerd.

Wat werkt,
sneller dan je nu verwacht, 
blijvend, ook in moeilijkere tijden 
én intrinsiek motiverend… 
is zelf er iedere keer te zijn. 

Voorbereid, alert en klaar om je bijdrage te leveren. 
Wat de uiteindelijke bijdrage dan ook blijkt te zijn.

Er zelf zijn en bijdragen aan wat je wenst dat er gebeurt, is intrinsiek bevorderend leiden. Datgene wat je doet en laat ‘zegt’ het duidelijkst wat je wilt.

Nieuwere berichten »

© 2024 bij zijn

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑